Akılcı Planlamadan, Bir Demokrasi Projesi Olarak Planlamaya

İlhan Tekeli bu eserinde 1960’lı yıllardan başlayan yaklaşık kırk yıllık bir süreç içinde dünyada ve Türkiye’de yaşanan değişimlerin planlama kuramını da nasıl dönüştürdüğünü ele alıyor ve kendi planlama düşüncesinin nasıl şekillendiğini anlatıyor. Kitabın isminin de ipucu verdiği üzere yönetim, dıştan verilen toplum yararı, elitist yaklaşım, araçsal rasyonellik ve nesnel bilgi odaklılıktan yönetişim, toplumdaki bireylerin seçimi, katılımcı birlikte planlama, iletişimsel rasyonellik ve öznellerarası uzlaşımlar odaklı düzene geçiş ve bununla beraber planlamadan ortaya çıkan yeni planlama yöntemlerine odaklanılıyor.

Tekeli planlama kademeleri, tipleri ve organizasyonu üzerine düşünceleriyle başladığı kitabına gelecek ve imgelemin planlamadaki işlevine ve uygulanmasına değinerek devam ediyor ve planlamadaki hedefler sorunundan bahsediyor. Danışmanlık ve uygulama kuramlarının incelendiği kitapta Tekeli’nin kent planlaması, proje demokrasisi, yönetim ve yönetişim üzerine düşünceleri de yer alıyor. Demokrasi çerçevesinde gelişen yerel habitatlar, yaygınlaşan yurttaşlık bilgisi ve ortaya çıkan kamu alanı ihtiyacını anlatan Tekeli, küreselleşen dünyaya yetmeyen demokrasiden liberalizm sorgusuna geçiyor. Kentsel alanlar, kent politikaları, bölge planlama ve plancılıkta etik anlatıları kuran Tekeli, kent planlama tarihine değerli bir kitap armağan ediyor.