Bu çalışma 1960 askeri müdahalesi sonrasında Anadolu’da yaşanan propaganda ve “tahakküm” sürecini ele almaktadır. Askeri yönetimin kudreti ön plana çıkaran uygulamalarının yanı sıra “rızanın üretilmesi” için giriştiği propaganda süreci ve bu sebeple işbirliğine başvurduğu yerel aktörlerin bu süreçteki rolü çalışmanın ilk bölümünü oluşturmaktadır. İdeal vatandaş, ideal din, ideal ekonomi ve ideal anayasayı insanlara sunmak ve yeni rejime sadakatlerini sağlamak için her kategoriden yerel aktörün-öğretmen, müftü, imam, gazeteci, memur ve avukatlar- harekete geçtiği bu süreçte ulusal-yerel propaganda yayınları, vaazlar, şiirler, taşra gazetelerinin/dergilerinin yayınları çalışmanın odak noktalarıdır. Böylelikle, üç Anadolu vilayeti (Bursa, Adana ve Erzurum) üzerinden tahakküm ve rıza üretiminin hangi yöntem, kavram ve sembollerle inşa edildiği ve insanların bu sürece, olumlu ya da olumsuz, nasıl iştirak ettiği/tepki verdiği yerel aktör ve sıradan insanların hikayeleri ile ortaya konulacaktır. Tahakkümü değil de direnişi işaret eden yerel aktörler olmuş mudur, kimlerdir? Yerel aktörlerin hegemonya yolunda egemen ve madun arasında kurdukları köprüyü delme pratikleri nasıl gerçekleşmiştir? Çalışmanın ikinci bölümü insanların kullandıkları sembolleri, şakalarını, yazılarını, fısıldadıkları söylentileri, vakit geçirdikleri yerleri yakından okuyarak askeri müdahale sırasında geliştirilen itaatsizlik/hoşnutsuzluk/propaganda sürecine rıza göstermeyen eylem biçimlerini ortaya koymakta ve literatürde ele alınmayan direniş pratiklerinin nasıl kategorize edilebileceği sorusunu yanıtlamaya çalışmaktadır.
Gülperi Karayel Aslaner
“Echoing the 27 May in Anatolia: Power and Acting” başlıklı tezi ile 2022 yılında İstanbul Bilgi Üniversitesi’nde doktorasını tamamladı. Araştırma alanları, Türk siyaseti, siyasal tarih, siyasal partiler, siyasi kültür ve taşra siyaset hayatıdır.